บทที่ 37 ยื่นใบลาออก (100%)

“โตจนจะมีเมียแล้ว ยังมาอ้อนแม่เป็นเด็กๆ อยู่ได้ วันนี้มีพิรุธนะเรา” ครั้นเห็นคนเป็นแม่ชี้หน้าพร้อมจ้องตาอย่างจับผิด ปรเมศก็รีบปั้นหน้านิ่งกลบเกลื่อน

“มีพิรุธอะไรครับ…ไม่มี๊!” คนหน้าตายตอบเสียงขรึมติดจะสูง ทำให้คุณหญิงปรางทิพย์ยิ่งมองอย่างจับผิด ก่อนจะออกปากไล่พ่อลูกชายตัวดีให้ไปประชุมอีกครา

...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ